ریخته شد خون  من در سر کوی وفا               از سر یک قطره خون گوهر غلطان شدم

جاذبه حسن دوست جانب یارم کشید            مور صفت وارث ملک سلیمان شدم

ارث شهادت زتو بردنم از زندگیست           جان بتو کردم وفا محرم جانان شدم

سوز دل تشنه ات زد بدل من شرار            تشنه لب دلکباب بهر تو قربان شدم

آتش سودای یار شعله زد اندر سرم           همچو خلیل اندراین آتش سوزان شدم

کشته شدم تشنه لب  همچوعلی اکبرت       قطره بدم ای پدر  همسر عمان شدم

قصرجنان دیدم از روزن پیکان تیر         زآمدن این جهان زود پشیمان شدم*

*-طوفان کربلا -ص112-گرداورنده : سید خراسانی ( سید حسن سجادی )-کتابفروشی رجبی

گوشه ی چشمی بسوی گوشه نشین کن           زانکه جزاین گوشه کس پناه ندارد

گرچه سیه رو شدم غلام تو هستم              خواجه مگر بنده ی سیاه ندارد

از گنه من مگو که زاده ی آدم                 نا خلف استی اگرگناه ندارد

هرکه گدایی  ز آستان تو آموخت             دولتی اندوختی که شاه  ندارد

گنج تجلی زکنج خلوت دل جوی             نیک نظر کن که اشتباه ندارد

پیر خرد گر به خلوت تو برد پی            جز در آن خانه خانقاه ندارد

مهر تو در هر دلی که کرد تجلی            داد فروغی که مهر وماه ندارد

مهر گیا ه است حاصل دل عاشق           آب وگل ما جز این گیاه ندارد

مفتقر از سر عشق دم نتوان زد            سر برود زانکه سر نگاه ندارد *

*-سرودهای امام مهدی عج... ص27-گرداورنده :حسین حقجو-انتشارات قلم -قم

ای دل ازحال دل سید سجاد بپرس از جفای ره شام وغم بیداد بپرس من نگویم که چه کرده است یزید بیدین خودز بیمار آز آن ظلم، ستبداد بپرس بروی ناقه ی عریان چه نمودند بشه از جراحات تن سرور زهاد بپرس غل وزنجیر چه با گردن بیمار نمود برو از سلسله ی گردن سجاد بپرس سرنگون کاخ ستم کرد شه از خطبه ی خویش شرح آن خطبه تواززینت عباد بپرس خطبه ی مسجد جامع چه اثر کرد بگو اثرش را برو از مردم آزاد بپرس داستان سفر شام بلا را ( آهی)از اسیران غم وعترت امجاد بپرس * *-ص196-جلد دومدیوان آهی -سروده ی علی آهی -انتشارات خزر -تهران

گفت : عباس نکونام علمدار منم             آنکه جان در ره دين مي کند ايثار منم

شمع دين زاده ي زهراست منم پروانه      گرد اين نقطه ي توحيد چو پر گار منم

شهر علم است پيمبر ، در آن شهر علي است       باب حاجات وامين شه ابرار منم

پدرم ساقي کوثر بود وحجت حق             ساقي تشنه لبان در صف پيکار منم

مصطفي گفت : حسين از من ومن از اويم     چون پيمبربود او حيدر کرار منم

بهر احقاق حق وکوري چشم دشمن           بر در آل علي ميثم تمار منم

تا رود پرچم سلطان شهيدان بفراز         آنکه جانباز تر است در ره اين کار منم

چون برم آب روان بهرعزيزان حسين             هدف تير بلا دربر کفار منم

دستم افتاده زتن در ره جانان اما               آبرو آنکه کند کسب در اين بار منم

همه جا لشکر اعداست پي قتل حسين          پيش مرگ پسر احمد مختار منم

از پي ياري قرآن بجهاد اکبر                 همه جا بهر حسين ياور وغمخوار منم

(کربلايي)چه غم از مشکل پيچيده خورد    باب حاجات همه مومن وديندار منم*

*-ص199 کتاب ارمغان کربلا اثرطبع ناد علي کربلايي-انتشارات خزر -تهران

روز بردیده ی  شه شد چون شب                  غرقه خون دید دوطفل زینب

آن یکی خون زتنش بود روان                     آن یکی در شرف دادن جان

آن یکی گفت : حسین جان ! مردم                من بیاری توجان بسپردم

آن یکی گفت : بیا غمخوارم                      روی زانوی تو جان بسپارم

آن یکی گفت: مرا بر ، به حرم               تا مگر مادر خود را نگرم 

شاه بر روی دو طفل خواهر             ریخت از دیده ی حسرت ، گوهر

برد طفلان بخون غلطان را                 تادهد هدیه بدخت زهرا

همه زنها زحرم گریه کنان                 پیشواز آمده با آه وفغان

زینب از خیمه نیامد بیرون                تا نبیند تن طفلان در خون

گوئیا خواست در این جا خواهر           ننگرد چشم برادر را تر

آه از داغ دل شاه شهید                    کان همه ، داغ به یک ساعت دید

(کربلایی)شده زاین سرخ گلان          وادی کرببلا گلباران *

*-صص 194-195 -ارمغان کربلا - سروده ناد علی کربلایی -مداح اهل بیت -انتشارات خزر -تهران     

نورچشم حسین ، شبه پیغمبر منم               حامی دین حق ، علی اکبر منم

جان نهادم بکف ، بهر حفظ شرف              بیاری قرآن ، فدا نمایم جان

هدف باب من یاری قرآن بود                  شرف وعزت دین مسلمان بود

زیر بار ستم ، کی سزد تن دهم                بیاری قرآن ، فدا نمایم جان

حق شعارم بود تاآخرین قطره خون              زاین عمل ، پرچم ستم کنم واژگون 

بادوصد افتخار ، جان نمایم نثار                بیاری قرآن ، فدا نمایم جان

این حسین است که کشتی نجات شماست          این حسین است که سبط خاتم الانبیاست

اوبود میهمان ، بر شما کوفیان                بیاری قرآن ، فدا نمایم جان

آه ازآندم که تیغ منقذ بیحیا                   از سر زین فکند پیکرشهزاده را

شد جهان همچوشب ، بر شه تشنه لب          بیاری قرآن ، فدا نمایم جان

شاه دین در کنارنعش آن نوجوان             بار الها، شده قامت سروش ، کمان

ریزد اشک از جبین ( کربلایی) غمین        بیاریقرآن ،فدا نمایم جان---ارمغان کربلا -ص 184

--------حضرت قاسم----------------------------------------

 چوقاسم دید شاهنشاه خوبان              غریب وبی معین در جنگ عدوان

بگفتاای عموجان ، اذن میدان              بده تا در رهت سازم فدا جان

شه دین گفت زین اسرار بگذر             ندارد طاقت مرگ تو، مادر

بخیمه شد جوان با بی قراری               گرفتی دامن مادر بزاری

بگفتا مادرا، رحمی بحالم                 که میمیرم من از این غصه وغم

عمویم مانده اینجا ، بیکس ویار            مر منع ام کند از جنگ کفار

چو نجمه دید قاسم را پریشان              بدو گفتا بیا ای نور چشمان

وصیت نامه ای مانده زبابت               بیا از من بگیر وکن قرائت

چو قاسم نامه را دانست عنوان              روان شد سوی شاه تشنه کامان

بگفتا ای عمو، جانم فدایت                 زبابم نامه آوردم برایت

شه دین خط ومهرمجتبی دید              گرفت آن نامه را از مهر بوسید

نوشته بود ای نور دوعینم                مگردان رو ، زیاری حسینم

برای یاریش جان را فداکن               پیمبر را زکردارت ، رضا کن

گرفت آن شاه ، قاسم را در آغوش             زگریه گوئیا رفتند از هوش

دمادم بوسه میزد برلبانش              نمودی اشک ، پاک از دیدگانش

چه حالی داشت ، شاه تشنه کامان        چو قاسم کشته شد از جور عدوان

بناله گفت : مردم ای عموجان           تنم شد پایمال سم اسبان

عموگردیر آیی ، دشمن من              جدا سازد سرم را ازتن من

بیا عمو که جان بر لب رسیده           عدو جسم مرا در خون کشیده

بیا جای پدر کن مهربانی               مرا آمدبپایان زندگانی

بنالد (کربلایی) زانکه آن گل خزان گردیدپیش چشم بلبل----صص 188-189-ارمغان کربلا

--------------عبدالله ابن حسن -----------------------

کیست ؟این کودک کهروی سینه ی شه جا گرفته    همچنان نقطه مکان بالای کرمناگرفته

از برای حفظ قر آن دست معصومانه اش را      باسرشک دیده پیش تیغ کین بالا گرفته 

قهرمان آسا برای یاری وحفظ امامش             جان شیرین رابکف اندر بر اعدا گرفته

یادگار مجتبی سرباز جانباز شه دین            درس جانبازی فرا اززاده ی زهراگرفته

تیغ دشمن کرده دستش راجدا ، خون گشته جاری     دست دیگر رادم شمشیربی پروا گرفته

خون دستش می چکد بر روی ثار الله اعظم         قطره ازهم بستگی اش ارزش دریا گرفته

قاتلش خنجربکف بنموده قصد کشتنش را           چهره ی خورشید را خون زین غم عظما گرفته

کشته شد طفلی بروی سینه ی شاه شهیدان          کز غمش زهرا عزا در جنت الماوا گرفته

جان سپرد آن نازدانه پیش چشم خسرو دین        باغبان اورا ببر همچون گل میناگرفته

ثبت شد نام شهیدان در شهادت نامه اما           این سندباخون سرخ این پسر امضا گرفته

آن چنان طوفان غم بر خاست در صحرای خونین    کز مصیبت (کربلایی) لرزه براعضا گرفته*

*-اثر طبع نادعلی کربلایی-به نقل از ارمغان کربلا -جلد سوم انتشارات خزر-تهران-ص 192-193

ای مبتلای غم که که جهان مبتلای تواست            پیر وجوان شکسته ی اندر عزای تواست

هم قبله گاه اهل سمک خاک در گهت               هم سجده گاه خیل ملک کربلای تواست

ای جان محترم که زجانهای محترم                 چون نی ، نوازواقعه ی کربلای تواست

ای بر لقای دوست تو مشتاق وعالمی              مشتاق خاک کوی تو بهر بقای تواست

ای بر لب هوای تو مفتون وکشوری               مفتون اشتیاق تواندرهوای تواست

گلگون قبا زعکس شفق آسمان هنوز              از هجر روی اکبرگلگون قبای تواست

در خون طپید مرغ دل مجتبی چو دید           در خون طپیده قاسم نوکدخدای تواست

گردیداسیر سلسله ی غم علی چودید           زنجیرکین بگردن زین العبای تواست

روحی فداک ، ای تن اطهر که از شرف       خون خدا تویی وخدا خونبهای تواست

جسمی وخاک ایسر انور که بر سنان         آیات حق عیان زلب حق نمای تواست

گاهی بدیرراهب وگه بر سر درخت          گه بر فراز نیزه وگه خاک جای تواست

گویم حکایت از بدنت یا که از سرت          یا ازعیال بیکس وغمدیده خواهرت...ادامه دارد

بند اول ترکیب بند میر زا یحیی خان مدرس اصفهانی -به نقل از شاهکارهای ادبیات -ص 289

آراسته ی رضا معصومی

اوقات حزن شیعه ی اثنی عشر رسید                گویاکه شاه تشنه بدشت خطر رسید

آفاق پر عزا شد ولرزید عرش حق                  در کربلا چوزاده ی خیر البشر رسید

زآواز طبل عشرت اعدا بکربلا                   هنگام رنج زینب خونین جگر رسید

لیلی زبی پناهی خود میزند بسر                  داند که وقت فرقت اوبر پسر رسید

پروانه وار، دور قد سرو اکبرش                گردید وگفت شام وصالم بسر رسید

کلثوم از فراق اباالفضل نامدار                 با ناله گفت ، پیک اجل بی خبر رسید

شد نو عروس ازغم قاسم درالتهاب              گفتا که وقت گریه ی شام وسحر رسید

صد آه از فسردگی خاطر رباب                 داند که ظلم حرمله در این سفر رسید *

*- ص 6-طوفان کربلا -انتشارات رجبی -گردا<رنده : سید خراسانی(سید حسین سجادی)

-------- فرا رسیدن ماه محرم  ----------------

تا شاه تشنه لب بدیار بلا رسید             افغان کودکان ززمین بر سما رسید

چون حر نامدار سر راه را گرفت            شیون زاهل بیت بعرش علا رسید

زینب چنین بگفت زسوزدل آن زمان          یامصطفی !حسین تو در کربلا رسید

ای شحنه النجف ، پدر باوقار من              نور دوچشم تو بدو صد ابتلا رسید

عباس نامدار وعلمدار شاه دین               سقای طفلهای حسین با نوا رسید

یا فا طمه ! عروس تو، لیلای خونجگر         دراین زمین پر غم ماتم سرارسید

آندم بگفت ، مادر قاسم بصد فغان             شد موسمی که پیک اجل از قفا رسید 

در ناله شد رباب ،بگفتا کهای دریغ !         بر گشت روز گار ، زمان قضا رسید

پس شاه کربلا بجوانان با وفا               فرمود : حکم گفته ی قالوا بلی رسید

یارب توشاهدی که مطیعم بامر تو          گر پیکرم به تیروسنان از جفا رسید

برمن ببخش جرم فقیهی بروزحشر            سلطانی اشکبار زشرح عزا رسید*

*-ص 7 طوفان کربلا -انتشارات رجبی -گردآورنده سید خراسانی (سید حسین سجادی) 

جاکه همه برخی جان توایم                       تاکی وتا چند کشیم انتظار

عمر دراین غصه بپایان رسید                     بر لب ما منتظران جان رسید

ظلم وستم توده ی غبرا گرفت                     روی زمین زندقه یکجا گرفت

العجل ای گوهر بحروجود                      العجل ای خسرو اقلیم وجود

العجل ای داور گردون غلام                     العجل ای خلق جهان را ،امام

ای دل ، هرزنده دلی سوی تو                   آینه ی روی نبی ، روی تو

سلسله ی اهل صفا ف موی تو                 رونق گلزارجهان ، بویتو

کاردگربرهمه سخت است ، سخت             پرده برانداز ،که وقت است ، وقت

ماکه همه روی بسوی توایم                  منتظردیدن روی توایم

دفترعشق تو زبر، خوانده ایم                اسب به میدان وفا رانده ایم

دیده براه تو، بسی دوخته ایم               با غم تو سوخته وساخته ایم *

*-سرودهای امام مهدی -انتشارات قلم -قم-صص 30-31-گردآورنده :حسن حقجو

باز از سپهر دانش ،  سرزد مهی دل آرا                  کاندر بسیط بینش ، شاهست وفرد ویکتا

از برج دین دهم مه ،مرآت حق تعالی                      درملک دین دهم شه،سلطان ملک بطحا

سرچشمه ی نقاوت ،عاشر امام هادی            -----------

چون صبح نیمه آمد ، ذیحجه را پدیدار                      ماهی شد آشکارا، از برج آل اطهار

یوسف نبود که بیند شاه  ، آمده به بازار                    ورنه یقین بد اورا،از جان ودل خریدار-----------------کو را بدی بمحنت، ناصر امام هادی ---------------

طالع شد از سمانه ، نوری زطور طه ها               کز او یکی تجلی ،درطورشد بموسا

با با رقات موسی، با معجزات عیسی              آمد شهی که سازد ، زنده دم مسیحا----------------------------از لحن با ملاحت ف صادرامام هادی------------

سر از سرادق دین ،زد کوکب ولایت               از پرده رخ فروزان ، شد نیر هدایت

یعنی دهم امام و، عاشر شه وصایت             آن داستان شیران ، توصیف از او کفایت---------------------سیر از پی اطاعت ، حاضر امام هادی-----------

آمد مهی که ظاهر ، ازآسمان زهراست           آمد شهی که سبط ،تاسع زشاه بطحاست

آمد ولی امری ، کزدودمان طاهاست           آمد یگانه شاهی ، کایات حق تعالی است-----------------------آمد مه هدایت ، ظاهر امام هادی----------

آمد شهی که از حق ، بر انس وجان امام است           بر جن وانس شاهست ،سردسته ی عظام است

مشکواه پرضیا است ، مصباح خاص وعام است         با آنکه مدفن او ، خود کعبه ی انام است-------------بودی به هر مشقت ف صابر امام هادی----------

آمد شهی که اورا ، باب السرا مکانش              دادند بعد هجرت ، از شهر وخانمانش

دیدش یک از محبان فآن خواری زمانش               از حا غربت او ترگشت دیدگانش------------------------بر او نمودحکمت ، ظاهرامام هادی----------

فرمود گر به ظاهر، ماراچنین مکان است             لیکن بباطن امر،مارا مکان جنان است

آنسو نگر که بینی،همواره گلستان است             مارا مقام برتر ، زاین دشت وبوستان است---------------------کردش زراه رافت ، باصرامام هادی ------------

رورا چو کردآنسو ، دید ازجنان نکوتر            باغیست پرزاشجار، راغیست پر صنوبر

دشتی پر ازریاحین، صحنیست خوش معطر          پر سوسن است سنبل ، پر لاله است واحمر-------------------بنشسته با شهامت ، ناظرامام هادی-----

یارب بحق زهرا فهم حرمت پیمبر                     به عز وجاه حیدر،حق شبیر وشبر

حق علی هادی ، از حاضرین محضر               عفوگناه فرما ، بگذرزجرم (آذر)-------------------------کاو راست از خطیئت ، ساتر امام هادی------- *

*-دیوان آذر جلد 1 صص 131 -133-چاپ سوم -1348 شمسی- انتشارات اسلامیه

سر زد ازبرج نبوت مه رخشنده ی دین    روشن از نور رخش عالم امکان آمد

دختر ختم رسل هادی کل ،شاه سبل    از پسرده عیان چون مه کنعان آمد

دسته دسته ملک از عالم بالا بزمین         بهر دیدار رخش خرم وخندان آمد

عزت وفضل وشرافت بنگر زامر خدا     سوی زهرا زجنان حوری وغلمان آمد

ساره وآسیه ومریم وکلثوم زبهشت    از پی خدمت آن زهره ی تابان آمد

آنچنان نور رخ دخت نبی جلوه نمود       که قصور همه ی مکه نمایان آمد

نه همین مکه منور شده از طلعت او      زسما ـابسمک یکسره رخشان آمد

شده از مکه همان نور نمایان که بطور     سالهادر طلبش موسی عمران آمد

بهر این نور که در صلب خلیل الله بود       نارنمرود به یک لحظهگلستان آمد

گر نبردی بزبان نوح نبی نامش را        کی نجات از یم وگرداب وزطوفان آمد

یوسف مصر گراین نام نخواندی بزبان    کینجاتش زچه وگوشه ی زندان آمد

چون نیاید زازل تابه ابد همتایش         همسرش شیر خدا حامی قر آن امد

زین دودریای فضیلت که بهم شد واصل   خارخ از ایندو نکو لولوء و مرجان آمد

نه همین ام ابیها نبی اش خوانده زحق     ام فضل ،ام کتاب ، ام امامان آمد 

شب مولود مهین دخت نبی فاطمه شد  عرش پرنور شد وفرش چراغان آمد

تاکه تبریگ بگوید بجهان شیعه        {کربلایی} زسوی نوحه سرایان آمد 

اثر طبع شاد روان نادعلی کربلایی-پدر سه شهید -به نقل ازارمغان کربلا کتاب سوم -ص۶۳-۶۴--انتشارات خزر -بوذرجمهری سابق (۱۵ خرداد)- ----البشارت که عیان مهر فروزان آمد        ظاهر از پرده ی عصمت رخ جانان آمد

سر زد ازبرج نبوت مه رخشنده ی دین    روشن از نور رخش عالم امکان آمد

دختر ختم رسل هادی کل ،شاه سبل    از پسرده عیان چون مه کنعان آمد

دسته دسته ملک از عالم بالا بزمین         بهر دیدار رخش خرم وخندان آمد

عزت وفضل وشرافت بنگر زامر خدا     سوی زهرا زجنان حوری وغلمان آمد

ساره وآسیه ومریم وکلثوم زبهشت    از پی خدمت آن زهره ی تابان آمد

آنچنان نور رخ دخت نبی جلوه نمود       که قصور همه ی مکه نمایان آمد

نه همین مکه منور شده از طلعت او      زسما ـابسمک یکسره رخشان آمد

شده از مکه همان نور نمایان که بطور     سالهادر طلبش موسی عمران آمد

بهر این نور که در صلب خلیل الله بود       نارنمرود به یک لحظهگلستان آمد

گر نبردی بزبان نوح نبی نامش را        کی نجات از یم وگرداب وزطوفان آمد

یوسف مصر گراین نام نخواندی بزبان    کینجاتش زچه وگوشه ی زندان آمد

چون نیاید زازل تابه ابد همتایش         همسرش شیر خدا حامی قر آن امد

زین دودریای فضیلت که بهم شد واصل   خارخ از ایندو نکو لولوء و مرجان آمد

نه همین ام ابیها نبی اش خوانده زحق     ام فضل ،ام کتاب ، ام امامان آمد 

شب مولود مهین دخت نبی فاطمه شد  عرش پرنور شد وفرش چراغان آمد

تاکه تبریگ بگوید بجهان شیعه        {کربلایی} زسوی نوحه سرایان آمد 

اثر طبع شاد روان نادعلی کربلایی-پدر سه شهید -به نقل ازارمغان کربلا کتاب سوم -ص۶۳-۶۴--انتشارات خزر -بوذرجمهری 

از آن ظلمی که بر شاه نهم بنمود ام الفضل        دل زهرا وقلب احمد مختار می سوزد

بزد بر باغ توحیدی شرر از زهر، اهریمن        وزآن نخل امامت بین که برگ وبار می سوزد

زسوززهربر خود چون گزیده مار غلطیدی        کزآن حالت، روان حیدرکرار می سوزد

چنان برجسم وجان شه شرر افکند زهر کین       کزآن محنت دوچشم ثابت وسیار میسوزد

زسوز تشنگی می سوخت تارفت از جهان آن شه   بحال غم فزایش گنبد دوار می سوزد

بروی بام بودی خود سه روز،آن پیکر مسموم      که قلب عالم وآدم از آن رفتار می سوزد

بجسم شه بفکندند مرغان سایه از شفقت          دل مرغ هوا بر آن شه ابرار می سوزد

زبام افکند ، ام الفضل،بر روی زمین شه را      دل(آهی)زکار آن سیه کردار می سوزد*

*-به نقل از دیوان آهی-جلد دوم-ص 213-انتشارات خزر -تهران -اثر طبع علی آهی1348شمسی